Θέματα

Μαρτυρίες από νομίσματα που συμπίπτουν με τον Πολύβιο και τον Στράβωνα δείχνουν ότι οι μεγάλες παραθαλλάσιες πεδιάδες μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση χωρίστηκαν ανάμεσα στους Βοττιαίους και τους Αμφαξιούς. Το κυρίως μέρος των τελευταίων, όπως μαθαίνουμε από τον Πτολεμαίο, ήταν η Θεσσαλονίκη, ενώ των πρώτων πιθανόν ήταν η Άλορος. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.486)

Υπάρχει μία μεγάλη ποικιλία πλουσίων αμφίων για τους ιερείς, ειδικά στα τέσσερα μεγάλα μοναστήρια, όπου πολλά μπαούλα είναι γεμάτα με τέτοια ενδύματα τα οποία χρησιμοποιούνται στην τέλεση της θείας Λειτουργίας: οι βάσεις, οι υδρίες, τα πιάτα, τα αργυρά σκεύη, τα κεριά και τα λιβανιστήρια από πολύτιμα μέταλλα, δεν είναι δυνατό να υπολογιστούν, πολλά από τα […]

Ότι τα Στάγειρα δεν ήταν μακρυά απο την Άκανθο καθίσταται πιθανό απο το γεγονός οτι και οι δύο ήταν αποικίες των Ανδρίων, και επειδή, όταν η Άκανθος παραδόθηκε στον Βρασίδα το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, τα Στάγειρα αμέσως ακολούθησαν το παράδειγμα της(Thucyd. I. 4, c.88).(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.168-9)

Ο πασάς της Θεσσαλονίκης είχε δικαιοδοσία που εκτεινόταν από τη Βέροια ή Καραβεριά μέχρι την Καβάλα. Υπήρχε, επίσης, ένας μουλάς και ο γενιτσάρ-αγάς που φρόντιζε για τις υποθέσεις του σώματος των γενιτσάρων.Από την πόλη δεν έλειπε και ένας μουφτής ,ο οποίος συνέτασσε και υπέγραφε τους φετφάδες.(Cousinery,τομ.Ι,σ.48) Η διοίκηση της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στα χέρια ενός πασά […]

Ο βοεβόδας έχει το καθήκον της αστυνόμευσης της περιοχής του και τη δικαιοδοσία να δικάζει. Στην υπηρεσία του έχει στρατιωτικούς και μέσα στην κατοικία του υπάρχει ένα δεσμωτήριο. Ο καδής ή πολιτικός δικαστής διορίζεται κάθε χρόνο με ορισμένη ανταμοιβή από τον Καζιασκέρ της Ρούμελης στην Κων/πολη. Γενιτσάρ-αγάς δεν υπάρχει στις Σέρρες. Ο σερντάρης είναι ο […]

Το τελευταίο περιστατικό ενός ληστρικού δράματος σε εκείνη την ανίερη περιοχή συνέβη το 1911. Ο Γερμανός μηχανικός Edward Richter, από τις 27 Μαίου μέχρι τις 22 Αυγούστου, συρόταν από σπηλιά σε σπηλιά από ένα σώμα Κλεφτών. (Boissonnas, σ. 42 -43) Ωστόσο, αυτοί οι σκληροί κάτοικοι των λόφων ήταν έντιμοι άνθρωποι, με τον δικό τους τρόπο […]

Σαν συνέπεια των καταγγελιών των Απολλώνιων της Χαλκιδικής και των Ακανθίων οι Λακεδαιμόνιοι απέστειλαν στράτευμα εναντίον της Ολύνθου, όπου, αφού έχασαν δύο από τους διοικητές τους, τα κατάφεραν στην τέταρτη εκστρατεία,το 379 π.Χ., και υπέταξαν την πόλη. (Leake, τόμ ΙΙΙ, σ. 459)

Θεσσαλονίκη –Βέροια 14 λεύγες, Βέροια-Σιάτιστα 6 λεύγες, Σιάτιστα-Καστοριά 6 λεύγες, Καστοριά-Φλώρινα 6 λεύγες, Φλώρινα-Μοναστήρι 6 λεύγες, Μοναστήρι-Περλεπές 8 λεύγες. Συνολικά 46 λεύγες. Θεσσαλονίκη-Αβρέτ χισάρ 6 λεύγες, Αβρέτ χισάρ-Κουμλί κιοϊ 8 λεύγες, Κουμλί κιοϊ –Γκράντισκα 4 λεύγες, Γκράντισκα –Ντεμίρ καπί -διασχίζοντας τον Εριγώνα- 6 λεύγες, Ντεμίρ καπί-Καβανταρτζίκ 8 λεύγες, Καβανταρτζίκ –Περλεπέ 9 λεύγες. Συνολικά 41 λεύγες.( […]

Από μια σύγκριση μεταξύ Αππιανού και Στράβωνα, καθώς και από ένα περιστατικό στη ζωή του Μ. Αλέξανδρου, στο οποίο πριν αναφέρθηκα, είναι εμφανές ότι οι Αυταριάτες συνόρευαν στα ανατολικά με τους Αγριάνες και τους Μπεσσούς, στα νότια με τους Μαιδούς και τους Δάρδανες και στις άλλες κατευθύνσεις με τους Αρδιαίους και τους Σκορδίσκους. (Leake, τόμ. […]

Ο τίτλος, ο οποίος σημαίνει τον οπλισμένο πολεμιστή ή τον άντρα που φέρει οπλισμό, χρησιμοποιείται για την τοπική πολιτοφυλακή ή την αγροτική αστυνομία, η οποία αποτελείται από ντόπιους Χριστιανούς, στους οποίους το κράτος εμπιστεύτηκε σε μεγάλο βαθμό την ασφάλεια της περιοχής τους. Ο θεσμός απλώθηκε σε μεγάλο μέρος αυτών των περιοχών της Τουρκίας οι οποίες […]