• Η Νίκαια,η Παρεμβολή και η Ηράκλεια διαμόρφωναν ένα τρίγωνο του οποίου οι πλευρές ήταν 8,11 και 12 μίλια κατά μήκος.Η βόρεια πορεία από την Λύχνιδο κλίνει προς την Νίκαια ή τον Οκτάλοφο και οι δύο νότιες προς την Παρεμβολή ή τα Κάστρα στον ποταμό Βένο.Αυτός ήταν προφανώς ο νότιος παραπόταμος του Εριγώνα, κοντά στην εκροή για την οποία ίσως μέσα στις πεδιάδες της Ηράκλειας πρέπει να ψάξουμε, και πιο κοντά στις πηγές του η πόλη της Βεύης.Στην διαδρομή που περιγράφει ο Πολύβιος μέσω του Πυλώνος, τα ονόματα που αναφέρει είναι από πολύ νεότερες εποχές από αυτές στα Οδοιπορικά,είναι πολύ πιθανό ότι η πρώτη διαδρομή ίσως να συμπίπτει με την τελευταία παρά την διαφορά στα ονόματα.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.314)
  • Το μόνο μέρος που τα τρία Οδοιπορικά συμφωνούν και τοποθετούν μεταξύ Ηράκλειας και Έδεσσας είναι οι Κελλές, αλλά οι αποστάσεις αντιτίθενται και οδηγούν σε αβεβαιότητα για την τοποθεσία του. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.318)
  • Στο ίδιο κεφάλαιο του Πολυβίου ο ιστορικός συνεχίζει να αφηγείται ότι ο Φίλιππος, αφού ξαναπήρε τις τρεις πόλεις της Φοιβατίδας που αναφέρθηκαν ήδη, προχώρησε για να καταλάβει άλλα μέρη της Δασσαρέτιδας, δηλαδή το Κρεόνιο και τη Γερυώνη(όχι το ίδιο μέρος με το Γέρτο) και τέσσερις πόλεις στη λίμνη Λυχνίτιδα, την Εγχελαρία,τον Κέρακα, το Σάτιο, και το Βόϊο, και μετά την Μπαντία των Καλίκαινων και την Οργεσσό των Πισσαντίνων.Οι τέσσερις πόλεις στη λίμνη βρίσκονταν στη δυτική ακτή, και αυτό μπορεί να συναχθεί από τα Οδοιπορικά, και κυρίως από το Συνοπτικό Οδοιπορικό, το οποίο προφανώς ακολουθούσε την ανατολική πλευρά της λίμνης από τη γέφυρα του Δρίλον στη Λύχνιδο, και το οποίο δεν κάνει αναφορά σε κανένα από τα μέρη που αναφέρει ο Πολύβιος.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.328)
  • Η ίδια αποσιώπηση για αυτές τις πόλεις μπορεί να θεωρηθεί ως επιχείρημα για να φανεί ότι οι τρεις διαδρομές στα Οδοιπορικά οδηγούσαν κατά μήκος της ανατολικής ακτής, αλλά είναι πιθανό ότι μια από αυτές τουλάχιστον προσέγγιζε το νότιο άκρο της λίμνης πλαγίως του περάσματος της Κανδαβίας, έτσι ώστε να αποφευχθεί τελείως η δυτική ακτή.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.328-9)
  • Η τοποθεσία των Φιλίππων είναι απολύτως εξακριβωμένη από σημαντικά κατάλοιπα της αρχαιότητας στο μέρος που υποδεικνύουν τα Οδοιπορικά και τα οποία είναι γνωστά από τους Έλληνες ως Φίλιπποι. Οι Τούρκοι ονομάζουν το μέρος Φελιμπετζίκ(Felibedjik).(Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 214)
  • Στον δρόμο από Θεσσαλονίκη προς Απολλωνία της Μυγδονίας, το Μελισσουργιό εμφανίζεται σε δύο από τα Οδοιπορικά. Το μέρος αυτό διατηρεί ακόμα το αρχαίο του όνομα στη συνήθη ρωμαϊκή μορφή του Μελλισουργός, και είναι κατοικημένο από παραγωγούς μελιού, όπως υπονοεί και το όνομά του. Απέχει 20-21 τ.χ. από την Θεσσαλονίκη. Το τρίτο, το οδοιπορικό της Ιερουσαλήμ, φαίνεται να τραβάει διαφορετική γραμμή από την Απολλωνία προς την Θεσσαλονίκη, αφήνοντας στα δεξιά πιθανώς την κορυφή του Χορτιάτη όπου οι δυο άλλες μοιάζουν να είναι στην απέναντι πλευρά. Όμως και οι δύο οδοί εμφανώς διασχίζουν το όρος αυτό, έχοντας επιτρέψει σπάνια οι Ρωμαίοι ένα τέτοιο εμπόδιο να τους παρεκλίνει από την πορεία τους. Οι σύγχρονοι βάρβαροι, αντιθέτως, βρήκανε μια έξοδο από το πέρασμα του Καϊβάτ, όπου αποφεύγεται εντελώς η κορυφογραμμή, πιο βολική για την πορεία του καραβανιού προς την Πόλη. Κατά συνέπεια αυτής της αλλαγής, ακολούθησαν τη βόρεια ακτή των λιμνών, αντί για τα υψώματα στη νότια πλευρά τους, όπου ήταν η πορεία προς την αρχαία οδό. Οι οδοί αυτές επανενώνονταν στο πέρασμα της Αρέθουσας, τώρα Μπεσίκια ενώ από τους Τούρκους Ρούμελη Μπογάζι, ως ένα από τα πιο σημαντικά περάσματα αυτού του σπουδαίου επικοινωνιακού κόμβου. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.461)
  • Η ταυτότητα της Νεάπολης, Χριστόπολης και Καβάλας είναι αναμφισβήτητη διά της συμφωνίας των αποστάσεων, όπως δείχνουν τα οδοιπορικά του Αππιανού, της Ιερουσαλήμ και του Αντωνίνου.(Isambert,σ.17)