• Θεωρώ το Δάτον ως το ίδιο μέρος με τη Νεάπολη. Ο Σκύλακας ωστόσο, διαχωρίζει τα δύο μέρη αλλά προσθέτει πως το Δάτον αποτελούσε Αθηναϊκή αποικία, όχι όμως το αρχαίο Δάτον, αλλά μια πολύ νεότερη αποικία των Αθηναίων στη Θράκη.Προφανώς όμως στο σημείο αυτό το κείμενο του είχε φθαρεί, όπως και σε πολλά άλλα σημεία, και στην πραγματικότητα εννοούσε ότι η Νεάπολη ήταν μια αποικία την οποία οι Αθηναίοι είχαν ιδρύσει στο Δάτον. Ο Ζηνόβιος και ο Ευστάθιος από την άλλη, υποστηρίζουν πως το Δάτον ήταν αποικία της Θάσου, πιθανότατα όπως αυτές που οι Θάσιοι είχαν διαδοχικά στην ακτή απέναντι από το νησί τους, ενώ υπήρχε κάθε λόγος να πιστεύεται ότι οι Αθηναίοι δεν είχαν καμία βάση στη Θράκη μεχρι την υποβάθμιση της Θάσου, η οποία δε συνέβει μέχρι το έτος 463 π.Χ., ούτε καμία μόνιμη εγκατάσταση μέχρι την ίδρυση της Αμφίπολης από τον Άγνωνα, 26 χρόνια αργότερα, καθώς οι προηγούμενες τους προσπάθειες είχαν αποδειχθεί ανεπιτυχείς. Εάν η Νεάπολη ήταν αποικία της Αθήνας, καθώς τα νομίσματα αναδεικνύονται αξιόπιστα, ήταν πιθανότατα σε μια μεταγενέστερη ημερομηνία. Αυτό ίσως δείχνει ότι η Αισύμη υπήρξε μία από τις αποικίες των Θασίων, ήδη από την αρχαιότητα αναφέρεται από τον Όμηρο, είναι πιο πιθανό απο το να έχει κατακτήσει την τοποθεσία το Δάτον, στην οποία η αποικία της Νεάπολης ιδρύθηκε αργότερα, αλλά η Αισύμη συνέχιζε ακόμα να υπάρχει με αυτό το όνομα τον όγδοο χρόνο του Πελοπονησιακού Πολέμου, όταν, μαζί με τη Γαληψώ παραδόθηκε στο Βρασίδα. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.224-5)
  • Η εκστρατεία του Σιτάλκη πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τους Αθηναίους, οι οποίοι είχαν αρκετές υποτελείς πόλεις στη θρακική ακτή. Τον βασιλιά συνόδευε ο Άγνωνας από την Αθήνα, όπως και ένας διεκδικητής του μακεδονικού θρόνου, ο Αμύντας, ανιψιός του βασιλιά Περδίκα. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 442 – 443)
  • Η πόλη των Φιλίππων βρίσκεται πάνω στην Εγνατία οδό, πριν αποκαλούταν Κρηνίδες, όπως μετονομάσθηκε από τον Φίλιππο της Μακεδονίας, που από εκεί έδιωξε τους Θασίους, μαζί με κάποιους άλλους εξόριστους Αθηναίους. (Isambert, σ.19 -20)
  • Βορειοδυτικά των Φιλίππων βρίσκονται διάφορες κωμοπόλεις της πεδιάδας της Δράμας, της αρχαίας Δραβήσκου, δίπλα από την οποία στρατός 10.000 Αθηναίων σφαγιάσθηκε από τους Θράκες. (Isambert, σ.19 -20)
  • Ο Αρισταγόρας της Μιλήτου κι έπειτα οι Αθηναίοι δι’ επανειλημμένων εκστρατειών αποπειράθηκαν να φέρουν στην Αμφἰπολη αποίκους, αλλά απέτυχαν καθώς αποκρούσθηκαν από τους Θράκες.Οι Αθηναίοι το πέτυχαν τελικά το 437 π.χ. και η Αμφίπολη, η οποία θεμελιώθηκε από τον Άγνωνα τον Νικίο, κατέστη η σπουδαιότερη πόλη της Αθηναϊκής ηγεμονίας.(Isambert, σ.24)
  • Στα νότια της δυτικής της πλευρἀς υπάρχουν κάποια ερείπια, που βρίσκονται βόρεια της Νέας Κασσάνδρας και δίπλα από το ακρωτήριο Κασσάνδρα ή Κάβο Ποσείδι. Τα ερείπια μαρτυρούν τη θέση της Μένδης, μιάς αποικίας των Ερετριέων, και μίας πόλης που έγινε το μήλο της έριδος μεταξύ Σπαρτιατών και Αθηναίων.
    (Isambert,σ.63)
  • Η Άλωρος της Βοττιαίας χρησίμευε στους Αθηναίους ως κἐντρο κατά των εκστρατειών τους στη Μακεδονία.
    (Isambert,σ.68)
  • Η Λάρισα στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου υπήρξε σύμμαχος των Αθηναίων.
    (Isambert,σ.95)