> Θέματα > Θέματα-Isambert > Σηλυβρία

Σηλυβρία

  • Η Σηλυβρία κατά τους αρχαίους χρόνους ονομαζόταν Σηλυμβρία. Κατά τον Στράβωνα θεμελιώθηκε πριν από την θεμελίωση της πόλης του Βύζαντα από τον Σήλυο, που ήταν αρχηγός της αποικίας των Μεγαρέων. Η πόλη αυτή μνημονεύεται και στην αρχαία ελληνική ιστορία. Από τον Αρκάδιο κλήθηκε Ευδοξιούπολη, προϊόντος του χρόνου ανέκτησε το παλαιό της όνομα και σήμερα καλείται με το αρχαίο της όνομα.
    Σ΄ αυτήν την πόλη υπάρχει μόνο μία ευρύχωρη οδός. Οι υπόλοιπες διατέμνουν ελικοειδώς αθροίσματα σπιτιών, που βρίσκονται ανάμεσα στον λόφο και τη θάλασσα. Ο λόφος αυτός κατοικείται από Εβραίους και έχει ενενήντα μέτρα ύψος. Ακόμη στην κορυφή του βρίσκονται ογκώδη ερείπια κάποιου φρουρίου.
    Η Σηλυμβρία με το λιμάνι της, όπως λέει ο Boue, μοιάζει με κάποιες πόλεις της Ιταλίας. Τα ερείπια του φρουρίου της βρίσκονται αμφιθεατρικά πάνω από έναν λόφο, όπου είναι χτισμένα σπίτια. Πάνω δε από αυτά υπάρχουν και αμπελώνες. Αντικρύζοντας ο θεατής, που γύρω του δεν βλέπει παρά άνυδρο και στεγνό τοπίο, μπορεί να απολαύσει μια τερπνή θέα.
    Μετά τη Σηλυμβρία υπάρχει μία οδός δίπλα στη θάλασσα, όπου μπορεί ο διαβάτης να βρεί τα ερείπια μίας παλιάς ρωμαϊκής οδού, που είναι στρωμένη με μεγάλες τετράγωνες πλάκες μαύρου χρώματος. Επίσης στο ίδιο μέρος μπορεί να συναντήσει κανείς ίχνη από το περίφημο τείχος του αυτοκράτορα Αναστασίου, ο οποίος το έχτισε για να αναχαιτίσει τους βαρβάρους. Από εκεί, ύστερα από διαδρομή δύο ωρών, περνά ο διαβάτης δύο ρυάκια και φτάνει στη γέφυρα Τσοκαδερέ. Έπειτα φεύγοντας από τα δεξιά της ταχυδρομικής οδού από την Κωνσταντινούπολη στην Αδριανούπολη φτάνει σε έξι ώρες στο Τσορλού και από εκεί ακολουθώντας την παραλία οδό φτάνει μέσα σε τρεις ώρες στο Εσκί Ερεκλί. (Isambert, σ. 2 – 3)