• Το τμήμα του βουνού που βρίσκεται μεταξύ των Τεμπών και της Καρίτζας είναι η αρχαία Ομόλη (Homole), ένα όνομα που, ορισμένες φορές, εμφανίζεται να χρησιμοποιείται περίπου ως συνώνυμο με το όνομα Όσσα (Pausan. Boeot. c. 8. Theocrit. Idyll. 7, v. 103. Virg. AEn l.7, v. 675. Stephan. in Ομόλη.). Μια πόλη με το ίδιο όνομα, διαφορετικά Ομόλιον, ή πόλη των Ομολιέων (Stephan. in Ομόλιον. Το επίγραμμα στα νομίσματα είναι Ομολιέων, το οποίο συνάδει με το επίθετο(δηλωτικό φυλής) Ομολιεύς στον Στέφανο), βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού, αλλά οι αρχαίες πηγές διαφωνούν ως προς την ακριβή θέση του. Ο Σκύλακας και ο Στράβωνας φαίνεται να συμφωνούν ως πρός την τοποθέτησή του στη δεξιά πλαγιά του Πηνειού, κοντά στην έξοδο των Τεμπών (Εντεύθεν (Αμβρακίας sc.) άρχεται η Ελλάς συνεχής είναι μέχρι Πηνειού ποταμού καί Ομολίου, Μαγνητικής πόλεως, ή εστί παρά τόν ποταμόν. – Scylax in Αμβρακία. Τό μέν ούν Ομόλιον ή Ομόλην (λέγεται γάρ αμφοτέρως) αποδοτέον αυτοίς (Μαγνήταις sc.) είρηται δ’ εν τοίς Μακεδονικοίς, ότι εστί πρός τή Όσσαν κατά τήν αρχήν τού Πηνειού δ’ καί τής τών Τεμπών διεκβολής.- Strabo, p. 443), δηλαδή σε μια απόσταση μερικών μιλίων από τη θάλασσα. Αντίθετα οι δύο ποιητές των Αργοναυτικών τοποθετούν το Ομόλιο (Homole) πάνω στην ακτή και στη σειρά των ονομάτων στον Απολλώνιο παρεμβάλεται μια άλλη πόλη μεταξύ αυτής και των Τεμπών, οι Ευρυμενές (Ένθεν δέ προτέρωσε παρεξέθεον Μελίβοιαν, Ακτήν τ’ αιγιαλόν τε δυσήνεμον εκπνεύσαντες. Ηώθεν δ’ Ομόλην αυτοσχεδόν εισορόωντες Πόντω κεκλιμένην παρεμέτρεον. Ούδ’ έτι δηρόν. Μέλλον υπέκ ποταμοίο βαλείν Αμύροιο ρέεθρα. Κείθεν δ’ Ευρυμένας τε πολυκλύστους τε φάραγγας Όσσης Ουλύμποιό τ’ εσέδρακον. αύταρ έπειτα Κλίτεα Παλλήναια. Καναστραίην υπέρ άκρην, Ήνυσαν εννύχιοι, πνοιής ανέμοιο θέοντες. Ήρι δέ νισσομένοισιν Άθω ανέτελλε κολώνη Θρηϊκίη. Apollon. Argon. l.1, v. 592). (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 402)