Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Ο κάθε αποφασισμένος και ασυμβίβαστος αναρριχητής μπορεί ακόμη να σκαρφαλώσει από το Λιτόχωρο μέσω του Αγίου Διονυσίου και την Καλύβα. Δε θα αντιληφθεί καμία παραμόρφωση.(Boissonnas, σ. 48-49)
• Το πέρασμα του καραβανιού μας από το Λιτόχωρο, με μια στρατιωτική συνοδεία και ακολουθούμενο από αχθοφόρους, φορτωμένους σαν καμήλες με τα αναγκαία για την κατασκήνωση, εντυπωσίασε τους πολίτες που περιεργάζονταν τις αποσκευές μας. Μερικές ιδέες πέρασαν από το μυαλό τους. Ξεκίνησαν να καταλαβαίνουν, ότι αυτό δεν ήταν απλά ένα ζήτημα να κάνεις δουλειά στο όρος Όλυμπος, αλλά απλά μια δουλειά που θα γινόταν στις υπώρειες του Βασιλικού βουνού της Ελλάδας. Αυτοί οι πολίτες ανταλλάσουν τώρα απόψεις, ενώ περιφέρονται άσκοπα γύρω από την Αγορά. Ακούγονται ψίθυροι που παραθέτουν τον πλούτο μιας συγκεκριμένης περιοχής, γνωστής ως Σαμονί. Ο κυνηγός αντιλόπης μας, ο Κάκαλος, μετατράπηκε στο σημαντικότερο άνδρα της πολίχνης. Θα δει τον εαυτό του στημένο, ως μπρούτζινο άγαλμα, στη μέση της δημόσιας πλατείας. Το 1913 μας είχε πει: «Θα ανεβείτε στον Μύτικα; Ποτέ! Κανένας δεν θα μπορούσε. Μόνο ο αετός τον στοιχειώνει!». Τώρα όμως δημιουργεί την επαγγελματική του κάρτα. Χρήστος Κάκαλος, οδηγός στον Όλυμπο. Αυτό από μόνο του τα λέει όλα! Παρίσι, Φεβρουάριος 1928. (Boissonnas, σ. 66 -67)

Λιτόχωρο, Γιάννης Κυρίτσης, Ο Όλυμπος του Boissonnas, Η πρώτη ανάβαση στην κατοικία των Θεών οι πρώτες φωτογραφίες του μυθικού βουνού, Θεσσαλονίκη 2002, σ.47.

Λιτόχωρο, Γιάννης Κυρίτσης, Ο Όλυμπος του Boissonnas, Η πρώτη ανάβαση στην κατοικία των Θεών οι πρώτες φωτογραφίες του μυθικού βουνού, Θεσσαλονίκη 2002, σ.51.

Λιτόχωρο, Γιάννης Κυρίτσης, Ο Όλυμπος του Boissonnas, Η πρώτη ανάβαση στην κατοικία των Θεών οι πρώτες φωτογραφίες του μυθικού βουνού, Θεσσαλονίκη 2002, σ.57.

Καταυλισμός Σαρακατσάνων, Όλυμπος, Γιάννης Κυρίτσης, Ο Όλυμπος του Boissonnas, Η πρώτη ανάβαση στην κατοικία των Θεών οι πρώτες φωτογραφίες του μυθικού βουνού, Θεσσαλονίκη 2002, σ.63.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Τα πρώτα μίλια, ο δρόμος βρισκόταν πάνω από την πεδιάδα, στις εκβολές του Πηνειού και είχε κατεύθυνση νοτιοανατολική ως προς τη θάλασσα.
  Η πεδιάδα είναι πλούσια και άφθονη• και κάτι που είναι ασυνήθιστο στην Ελλάδα, ότι χωρίζεται σε επιμέρους χώρους: είναι δασώδης σε όλη την έκτασή της• τα δέντρα είναι κυρίως πλατάνια και αγριομουριές, και πολλά από τα τελευταία είναι αξιόλογα για τη μεγάλη και σεβαστή ανάπτυξη τους. Σε μεγάλο μέρος της πεδιάδας καλλιεργείται αραβόσιτος και σιτάρι, τα οποία μεταφέρονται κυρίως στη Θεσσαλονίκη για εξαγωγή. (Holland, σ. 298)
• Στο δρόμο από τον Πλαταμώνα προς το Λιτόχωρο, η κάθοδος ανάμεσα στον Όλυμπο και τη θάλασσα καλύπτεται κυρίως από θραύσματα ετερογενών πετρωμάτων, που περιέχουν διάφορα αρχαία πετρώματα και ένα μεγάλο ποσοστό μαρμάρου. Τα σπίτια και οι τοίχοι στο Λιτόχωρο είναι χτισμένα κυρίως από αυτά τα ετερογενή πετρώματα , τα οποία έβρισκα συνεχώς στο δρόμο προς την Κατερίνη.(Holland, σ. 301)

• Από την Μαλαθρία επανέρχεται κανείς στην οδό, που οδηγεί προς νότον βαδίζοντας μέσα από το πυκνό δάσος και εγκαταλείπει προς τα αριστερά τη Σκάλα του Λιτοχώρου. Η γύρω περιοχή καθίσταται περισσότερο ύπαιθρος όσο προσεγγίζει κανείς στον Ενιπέα και προς την ελληνική πόλη Λιτόχωρο, η οποία έχει 300 σπίτια, που βρίσκονται δίπλα στις όχθες ενός βαθέος χειμάρρου, του Βυθού και σε ένα ύψωμα που βρίσκεται πάνω από τον Θερμαϊκό κόλπο. Σ’ αυτή την πόλη υπάρχουν 5 ή 6 Αλβανοί στρατιώτες που χρησιμεύουν για την φύλαξη της οδού. Εδώ η γη είναι πετρώδης, γι’αυτό και οι κάτοικοί της ασχολούνται με την κατασκευή του σκουτίου, το οποίο εξάγουν από το επίνειο τους τον Άγιο Θεόδωρο ή Παπακιοπρουσί, το οποίο απέχει περίπου 1½ ώρα από την κώμη ενώ έχουν και 300 καΐκια. Έτσι, η ίδια αυτή πόλη αποτελεί το εμπορικό κέντρο του Ολύμπου. Έχει 13 εκκλησίες.
  (Isambert, σ. 85)
• Από το Λιτόχωρο κανείς πορεύεται από την χερσαία και άνυδρη οδό που είναι καλυμένη από πέτρες και θάμνους σε μια πλαγιά του Ολύμπου που βλέπει προς τη θάλασσα και διέρχεται έτσι το ρυάκι του Αγίου Μηνά, φτάνοντας μετά από μιάμιση ώρα στη Λεπτοκαρυά, ένα ελληνικό χωριό με 50 σπίτια, που βρίσκεται κοντά στον ποταμό Ζίλιανα.
  (Isambert, σ. 86)

• Το Λιτόχωρο πιστεύω ότι βρίσκεται στην τοποθεσία Πιμπληία , καθώς ο τόπος γέννησης του Ορφέα φαίνεται πως βρισκόταν κοντά στο Λιβήθριον, και ο Βήφυρος και η Σκοπή ή Σκοπίη Πιμπληίδος των ποιητών αντιστοιχούν με την ανυψωμένη θέση του Λιτοχώρου. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σσ. 422 – 423)
• Το Λιτόχωρο βρίσκεται στην κορυφή της κεκλιμένης επιφάνειας, ακριβώς στα ριζά του Ολύμπου, στη δεξιά όχθη ενός χειμάρρου που πηγάζει από το υψηλότερο σημείο του βουνού και εκβάλλει ανάμεσα σε κατακόρυφους βράχους πεντακόσια ή εξακόσια πόδια ψηλούς. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 406)
• Από το χωριό και εξής το έδαφος διακλαδώνεται στις δύο πλευρές του ποταμού κατά μήκος μιας κεκλιμένης γραμμής στα παράλια, η οποία τερματίζεται στα νότια του ποταμού του Πλαταμώνα και στη βόρεια προέκταση της πεδιάδας της Κατερίνης. Η απόσταση είναι τέσσερις ώρες από εδώ ως το μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την κορυφή του Ολύμπου, πλησίον στο μεγάλο φαράγγι του Λιτοχώρου. Οι Λιτοχωρίτες παράγουν σκουτιά ή αλλιώς ύφασμα για την κατασκευή χλαινών και έχουν μερικούς μύλους στη ρεματιά πάνω από το χωριό. Η κορυφή του όρους Όλυμπος, που με τόση ακρίβεια το περιγράφει ο Όμηρος, αναδύεται μέσα από τις απόκρημνες πλευρές του φαραγγιού του Λιτοχώρου. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 407)
• Το Λιτόχωρο πιστεύω ότι βρίσκεται στην τοποθεσία Πιμπληΐα, καθώς ο τόπος γέννησης του Ορφέα φαίνεται πως βρισκόταν κοντά στο Λιβήθριο, και ο Βάφυρος και η σκοπή ή σκοπίη Πιμπληίδος των ποιητών αντιστοιχούν με την ανυψωμένη θέση του Λιτοχώρου. (Leake, τομ. ΙΙΙ, σ. 423)
• Ο Περσέας επέστρεψε στο Δίον, και μετά την επισκευή των ζημιών που έπαθαν τα τείχη της πόλης από τους Ρωμαίους, τοποθέτησε το στρατό του σε απόσταση 5 μιλίων μπροστά από την πόλη, πίσω από τον Ενιπέα. Αυτό το ποτάμι περιγράφεται από τον ιστορικό ως φθίνον σαν να εσωκλείεται ανάμεσα σε αναχώματα, τα οποία περιέχουν λίγο νερό το καλοκαίρι, αλλά την περίοδο των χειμερινών βροχοπτώσεων είναι γεμάτο από σημεία με κινούμενη άμμο και στροβίλους.Είναι σχεδόν βέβαιο από την περιγραφή του ποταμού και την απόστασή του από το Δίον πως αναφερόμαστε στο ποτάμι του Λιτοχώρου. (Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 420)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

• Βρίσκεται στο ανώτερο σημείο των ξηρών πλαγιών της Πιερίας, προς τη μεριά της θάλασσας. Έχει αξιόλογο μέγεθος, είναι αναγνωρίσιμο από τις στέγες με τα κόκκινα τούβλα, στην άκρη ενός χειμάρρου που ρέει σε βαθιά ρεματιά ενώ λίγο νοτιότερα εμφανίζεται το λευκό κάστρο του Πλαταμώνα με τον εξέχοντα πύργο του να στέκει σε σχετικά χαμηλό ύψος. (Tozer,τομ.ΙΙ,σ. 8 )
• Χωριό που βρίσκεται σε απόσταση μίας ώρας από τη Σκάλα.
  Το χωριό είναι η βάση για την κατασκευή των σκουτίων ή σκληρών ρούχων που τα χρησιμοποιούσαν για σκεπάσματα και αποτελεί το πιο τυχερό από τα χωριά στα δυτικά του Ολύμπου, τα οποία έχουν καταστραφεί από τον Αγγλικό ανταγωνισμό, γιατί εδώ το εμπόριο ανθεί ιδιαίτερα. Ο υπόλοιπος πληθυσμός, που δεν απασχολείται με τη βιοτεχνία, είναι κυρίως ναύτες∙ είναι όλοι Έλληνες και φαίνεται να σχηματίζουν μία ανθηρή κοινότητα.
  Όπως συνηθίζεται σε όλα τα ανθηρά Ελληνικά χωριά, έχουν και εξαιρετικό σχολείο. (Tozer,τομ.ΙΙ,σ. 29-30)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.