• Την ύπαιθρο των Γρεβενών και της Αναστελίτσας την κατοικούν ακόμη μουσουλμάνοι ελληνόφωνοι. Οι χριστιανοί τους προσδιορίζουν συνήθως με την ονομασία Βαλαάδες (Βα Αλλάχ! Μα τον Αλλάχ). Ο προσηλυτισμός αυτός μετέτρεψε απλώς τις εκκλησίες σε τζαμιά. Τα ήθη και όλες οι λέξεις της γλώσσας έμειναν ελληνικά. Οι Βαλαάδες αυτοί ορκίζονται εξίσου και στην Παναγία όπως και στο ψωμί, μα το ψωμί, μα την Παναγιά. Τα μόνα τούρκικα που ξέρουν οι ιμάμηδες τους, είναι τα αραβικά που χρειάζονται, για να κραυγάζουν από το μιναρέ: Λα Ιλάα Ιλλά λάου. Ένας είναι ο θεός και ο προφήτης του ο Μωάμεθ. Έχω μάλιστα ακούσει ότι πολλοί από τους ιμάμηδες αυτούς, οι γεροντότεροι, φωνάζουν απλούστατα στα ελληνικά, όπως τον παλιό καλό καιρό, όταν οι Τούρκοι δεν ήσαν τόσο απαιτητικοί. (Berard, σ. 208-209)