• Η πρώτη δυσκολία που συναντάτε, μιλώντας για τη Μακεδονία, είναι εκείνη που αφορά τα όρια της βαλκανικής περιοχής από την οποία προέρχεται αυτό το όνομα. Σε μακρινούς καιρούς αναφέρεται με αυτό το όνομα η ζώνη που σχηματίζεται στην κεντρική λεκάνη του Βαρδάρη, ενώ στο Μεσαίωνα, μέχρι τις αρχές των Νεότερων Χρόνων, η Μακεδονία ήταν όλος εκείνος ο χώρος γης που συμπεριλαμβάνεται μεταξύ Αδριατικής και Ροδόπης. Σήμερα, όπως στις επίσημες σημειώσεις, περίπου των Αυστρο-ρωσικών μεταρρυθμίσεων, είναι αναμφίβολα πιεστήριο η λέξη Μακεδονία. Είναι κοινό αυτό το όνομα στη γη όπου συμπεριλαμβάνεται το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης. (Mantegazza, Macedonia, σ.1)
  • Είναι κοινό αυτό το όνομα στη γη όπου συμπεριλαμβάνεται το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και των Σκοπίων. Τα δικά τους όρια θα μπορούσαν να είναι έτσι: στο Βορρά, το βασίλειο της Σερβίας, το βουνό Μαυροβούνι και οι διακλαδώσεις του Schar Πλάνινα. Ανατολικά, η Βουλγαρία και η Ροδόπη. Στο Νότο, το Αιγαίο και δυτικά, η οροσειρά της Ηπείρου, περίπου βόρεια μέχρι τη λίμνη της Οχρίδας. (Mantegazza, Macedonia, σ.2)