> Θέματα > Θέματα-Cousinery > Ρωσία

Ρωσία

  • Ο M.Lion (Μ. Λυόν) από τη Μασσαλία ήταν από τους τελευταίους εμπορικούς  εκπροσώπους της Γαλλίας στην Καβάλα που διαδέχτηκε τους προκατόχους του χωρίς διακοπές και απρόοπτα. Λόγω της φιλίας του με τον mussellim (μουσελίμης) της περιοχής, Τοσσούν αγά, κατόρθωσε να παρουσιάσει σημαντικό έργο στον τομέα του. Λίγο αργότερα, η  Τουρκία μπήκε σε πόλεμο με τη Ρωσία και την Αυστρία. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 63)
  • Ρωσία: Η Ρωσία υπήρξε η μόνη δύναμη που ήθελε να βοηθήσει τους Μακεδόνες τουλάχιστον ηθικά, στηρίζοντας τη στάση και τις απαιτήσεις τους στην Κωνσταντινούπολη. Δεν αποδέχτηκαν την προσάρτηση που έγινε χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Ήταν αντίθετοι στο σημείο που επηρεάζονταν οι σχέσεις μεταξύ τσάρου και Πρίγκηπα του Battemberg και ως εκ τούτου οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Πριγκιπάτου. Ο Πρίγκηπας Φερδινάνδος ακολούθησε τα βήματα του προκατόχου του. Αυτός είχε πάντα την προσοχή στραμμένη στη Μακεδονία και τα συναισθήματά του ήταν κοινά με τις επιδιώξεις των Βούλγαρων εθνικιστών. Μα ήταν η συνεχιζόμενη εχθρότητα της Ρωσίας, που ανάγκασε τη Βουλγαρία να ριχτεί στην «αγκαλιά» της Τριπλής Συμμαχίας. Η Βουλγαρία ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτική. Η πολιτική του Σταμπουλώφ, ήταν ενάντια στην επαναστατική πολιτική. Λαχταρούσε αντίθετα, περισσότερο τη συμμαχία με τις Κεντρικές Δυνάμεις και τη συνεννόηση με την Υψηλή Πύλη. Και ήταν πεπεισμένος, ότι ο μακεδονικός πληθυσμός είχε περισσότερα να κερδίσει από μία συμφωνία με την Κωνσταντινούπολη παρά από μία επαναστατική πολιτική.Η διοίκηση πεπεισμένη για την ορθότητα των πεποιθήσεων του Σταμπουλώφ πολέμησε χωρίς οίκτο αλλά και χωρίς μέτρο τους επαναστάτες Μακεδόνες οι οποίοι όπως είναι γνωστό διέπρατταν δολοφονίες κάτω από τις εντολές των Μακεδονικών Κομιτάτων, οι οποίες όξυναν τα πνεύματα και δίχαζαν το λαό. Από το θάνατο του Σταμπουλώφ και μετά, με την κυβέρνηση Στοΐλωφ, η μακεδονική προπαγάνδα σημείωσε μία τεράστια πρόοδο ενθαρρυμένη και ενισχυμένη ηθικά και υλικά από την Κυβέρνηση. (Mantegazza,σ. 26-27)
  • Στο Τύρνοβο συγκλήθηκε η Σομπράνιε στην οποία εξελέγη ηγεμόνας της Βουλγαρίας ο Πρίγκηπας Βλαδίμηρος της Δανίας. Η Ρωσία ήταν αντίθετη με την εκλογή του. Όλος ο πολιτικός κόσμος της Σόφιας, το διπλωματικό σώμα και οι απεσταλμένοι που ήταν στη Βουλγαρία για να παρακολουθήσουν από κοντά τα γεγονότα, θεώρησαν πως από τη μία στιγμή στην άλλη μπορούσε να προκληθεί ένας ευρωπαϊκός πόλεμος, με εστία το Τύρνοβο. (Mantegazza,σ. 128)