• Νόμισμα νο 1 Στην πρόσθια όψη εικονίζεται κύκνος σε όρθια στάση ενώ στην αντίθετη πλευρά  ένα κοίλο τετράγωνο – όχι καλά σχηματισμένο. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 169)
  • Νόμισμα νο 2 Στην  πρόσθια όψη εικονίζεται κύκνος που πατά στο ένα του πόδι  ενώ στην πίσω όψη  τετράγωνο όμοιο  με το αντίστοιχο του προηγούμενου νομίσματος. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 169)
  • Νόμισμα νο 3 Στην πρόσθια όψη εικονίζεται κύκνος που πατά στα δυο του πόδια ενώ στην πίσω πλευρά  έχουμε κοίλο τετράγωνο που το χωρίζουν δυο διαγώνιες γραμμές όπως και τα πρώιμα νομίσματα της Αθήνας. Το  νόμισμα είναι αργυρό.(Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 169)
  • Νόμισμα νο 4 Στην πρόσθια όψη εικονίζεται κύκνος με πιο κοντό λαιμό – σε σχέση με τα προηγούμενα νομίσματα – ο οποίος μοιάζει περισσότερο με χήνα ενώ στην αντίθετη όψη έχουμε το ίδιο τετράγωνο αθηναϊκού τύπου. Το  νόμισμα είναι αργυρό.(Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 169)
  • Νόμισμα  νο 5 Στην πρόσθια όψη  έχουμε  έναν κύκνο ενώ η αντίθετη  όψη είναι όμοια με την αντίστοιχη προηγούμενων νομισμάτων. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 169)
  • Νόμισμα νο 6 Εικονίζεται  κύκνος πάνω από τον οποίο υπάρχει μια σαύρα με το κεφάλι της στραμμένο κάτω.  Στα δεξιά υπάρχει το γράμμα «Η». (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 169)
  • Νόμισμα νο 11 και 12 Είναι αφιερωμένα στη λατρεία του Βάκχου. Φέρουν  το κοίλο τετράγωνο χωρισμένο σε τέσσερα ίσα μέρη-σύμβολο που φαίνεται να είναι συνηθισμένο στις ελεύθερες πόλεις του Παγγαίου. Τα νομίσματα αυτά κόπηκαν στην Αμφίπολη ή την Ηϊώνη. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σσ. 173-174)
  • Νόμισμα νο 13 και 14 Ανήκουν σε πόλεις στο εσωτερικό του Παγγαίου. Απεικονίζεται  ο σάτυρος που σχετίζεται με τη λατρεία του Βάκχου. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 174)
  • Νόμισμα νο 16 Ανήκει στη Θάσο καθώς φέρει τα αρχικά «ΘΑ». Στο νόμισμα απεικονίζεται το κοίλο τετράγωνο το οποίο χρησιμοποιούν οι περιοχές στο εσωτερικό του Παγγαίου. Προφανώς,οι πόλεις της περιοχής είχαν σχηματίσει κάποιου είδους συνομοσπονδία στην οποία έκαναν δεκτή και τη Θάσο,εφόσον και οι Θάσιοι κατείχαν ποσοστό των μεταλλείων. Ο τύπος και ο τρόπος κοπής των νομισμάτων που ήταν κοινός στις περιοχές που αρδεύει ο Στρυμόνας ενισχύει την άποψη για την ύπαρξη αυτού του συνεταιρισμού, τον οποίο έσπευσαν να μιμηθούν και οι Αθηναίοι. Το νόμισμα αυτό είναι πολύ σπάνιο και φαίνεται πως κόπηκε την εποχή που ο Βρασίδας κατέλαβε την Αμφίπολη. Στο ίδιο νόμισμα απεικονίζεται και ένας σάτυρος σε φιλήδονη στάση. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 174)
  • Νόμισμα νο 17 Στην πρόσθια όψη εικονίζεται κεφαλή σατύρου στραμμένη στα δεξιά ενώ στην αντίθετη όψη υπάρχουν τα αρχικά «ΘΑ», δυο ψάρια και τρία σφαιρίδια μέσα στο ίδιο τετράγωνο. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ,σ. 175)
  • Νόμισμα νο 18 Στην πρόσθια όψη εικονίζεται κεφαλή νέας γυναικός ενώ στην αντίθετη άποψη τα αρχικά «ΘΑΣ», δυο ψάρια και τρία σφαιρίδια μέσα στο ίδιο τετράγωνο. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 175)
  • Νόμισμα νο 19 Στην πρόσθια όψη εικονίζεται σάτυρος που σηκώνει μια γυναίκα αλλά η στάση του είναι λιγότερο φιλήδονη από αυτή του νομίσματος 17.  Κοντά στη γυναίκα υπάρχει ένα ψάρι όμοιο με αυτό στα νομίσματα 17 και 18.  Στην αντίθετη όψη  εικονίζεται ένα κοίλο τετράγωνο διαιρεμένο σε τέσσερα ίσα μέρη. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 175)
  • Νόμισμα νο 20 Ίδιος τύπος νομίσματος όμοιος με το προηγούμενο. Αλλά κοντά στη γυναίκα αντί για το ψάρι εικονίζεται το γράμμα «Α». Η αντίθετη όψη όμοια με την αντίστοιχη του νομίσματος 19. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 175)
  • Νόμισμα νο 21 Στην πρόσθια όψη κεφαλή του Απόλλωνα  με κοντά μαλλιά στολισμένα με μια κορδέλα ενώ στην πίσω όψη έχουμε ένα κοίλο τετράγωνο μέσα στο οποίο υπάρχει ένα ψάρι σαν και αυτά που ζουν στη λίμνη Κερκίνη. Το νόμισμα μπορεί να ανήκει είτε στους Θασίους είτε στην Αμφίπολη. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 175 – 176)
  • Νόμισμα νο 22 Στην πρόσθια όψη εικονίζονται δυο ψάρια μέσα σε δυο σφαιρίδια. Δεν υπάρχει κάποια επιγραφή. Στην αντίθετη όψη ένα κοίλο τετράγωνο  σε φόρμα σπαρτιατική. Το  νόμισμα είναι αργυρό. (Cousinery, τομ.ΙΙ, σ. 175)