• Κατά τη μάχη του Αούστερλιτς, η τουρκική κυβέρνηση απέκτησε θράσος και υποστηριζόμενη από τους Γάλλους, προσπάθησε να διευθετήσει δύο ζητήματα πάνω στα οποία είχαν στηρίξει τις ελπίδες τους, χωρίς,ωστόσο μεγάλη πιθανότητα να τα λύσουν.
    1. Η επέκταση του τάγματος των Νιζάμηδων, οι φόροι και η στρατιωτική πειθαρχία στη Ρούμελη 2. Η απόσυρση της προστασίας από τους ευρωπαίους ηγεμόνες στους ραγιάδες και κυρίως των ρωσικών σημαίων από τα ελληνικά πλοία. Για την επίδραση του πρώτου ζητήματος μια πολύ μεγάλη δύναμη από την Ασία στάλθηκε στη Ρούμελη και για το δεύτερο ζήτημα ένα φιρμάνι είχε εκδοθεί ήδη από τον Μάρτιο.Οι γενίτσαροι της Κωνσταντινούπολης και κυρίως όλοι οι Τούρκοι της χώρας από την Ανδριανούπολη μέχρι την πρωτεύουσα, ενώθηκαν ενάντια στους Νιζάμηδες ενώ οι Ασιάτες ηττήθηκαν και διασκορπίστηκαν πριν βρεθούν πέρα από την Συλήβρια, όπου οι υπόλοιποι είχαν περικυκλωθεί με κίνδυνο να αποκοπούν, ενώ οι εχθροί απειλούσαν να προελάσουν στην Κωνσταντινούπολη και να παύσουν τον Σουλτάνο ως άπιστο.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ.237-8)