• Όταν οι υπόλοιποι ορεσίβιοι πληθυσμοί είχαν παραδοθεί στην Τουρκική δύναμη, ένας συγκεκριμένος αριθμός προτίμησε να συνεχίσει να ζει ως επικηρυγμένος στα ορεινά καταφύγιά του και να διατηρήσει την ανεξαρτησία του σε μία άγρια ζωή γεμάτη στερήσεις. Σχετικός είναι και ο τίτλος του Κλέφτη ή του ληστή, ο οποίος υποδεικνύει κάτι πολύ διαφορετικό από τους συνηθισμένους ληστές, καθώς ήταν μόνο οι κατακτητές και οι καταπιεστές των αδελφών τους που αποτελούσαν και τα αντικείμενα της οργής τους και των επιδρομών και της λεηλασίας τους• ωστόσο, είναι δυνατό να θεωρηθούν φορείς των ελευθεριών της φυλής σε ώρα ανάγκης για το Γένος.
    Όμως με το πέρασμα του χρόνου ο τίτλος απέκτησε μεγαλύτερη σημασία με τον παρακάτω τρόπο. Όσο τα δικαιώματα των Αρματολών ήταν σεβαστά από τους Τούρκους, αυτοί υπηρέτησαν το κράτος έτσι ώστε να διατηρηθεί η τάξη σε όλη τη χώρα. Όμως μόλις τους επιτέθηκαν και αναγκάστηκαν να υποστηρίξουν την άμυνα, ο χαρακτήρας τους άλλαξε και απέκτησαν εχθρική συμπεριφορά, την οποία είχαν αρχικά μόνο εναντίον των κατακτητών. (Tozer,τομ.ΙΙ,σ. 50)