• Τα πιο πολλά από τα παραπήγματα [στην Στρούγκα] είναι κλειστά γιατί εδώ και δυο μέρες οι μισοί τουλάχιστον Στρουγκιώτες βρίσκονται στην Οχρίδα για να υποδεχτούν τον καινούργιο βούλγαρο μητροπολίτη που ήταν να έρθει προχτές. “Οι άντρες περίμεναν στο παζάρι με το χέρι στη σκανδάλη, έτοιμοι ν΄αρχίσουν το πανηγυρικό τουφεκίδι. Τα παιδιά περίμεναν στα μαγαζιά, για ν΄ανάψουν τα θυμιατούρια. Οι γυναίκες στα παράθυρα για να ρίξουν λουλούδια. Οι διάκοι στα καμπαναριά, για να βλέπουν μακριά και ν΄ανάψουν τα κεριά. Ο δεσπότης όμως δεν ήρθε και κανείς δεν ξέρει πότε θα’ρθει ….Αυτοί οι λήσταρχοι, αυτοί οι κερατάδες(μετέφραζε οι Έλληνες) κάποια πλεκτάνη θα σκάρωσαν πάλι. Δε βαριέσαι όμως στη Στρούγκα είμαστε όλοι φοβερά Βούλγαροι…”, είπε ο ξενοδόχος μας.
    (Berard, σ.145-146)