• «Ε Ένα τρένο της Τουρκίας μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ειδικά όταν κάνει στάση και όλοι οι ταξιδευτές βγάζουν από τα παράθυρα το κεφάλι καλυμμένο με το φέσι. Το δικό μου ήταν το μοναδικό καπέλο σε όλο το τρένο. Δεν υπήρχαν άλλοι Ευρωπαίοι στο «Ευρωπαϊκό βαγόνι». Ονομάστηκε έτσι το βαγόνι που ερχόταν απευθείας από το Πετς στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο δεν επιβιβάζονταν ποτέ Τούρκοι ταξιδευτές. Στην επόμενη στάση συναντήσαμε ένα πλήθος ζητιάνων, που περίμεναν το πέρασμα του τρένου για να ζητήσουν ελεημοσύνη. (Mantegazza, σ. 151)