• Κατάφερα να αντιγράψω μια επιγραφή στον τοίχο μιας πηγής μέσα στο χωριό. Οι επιγραφές υποτίθεται, σύμφωνα με τους Τούρκους, ότι παρέχουν πληροφορίες για την εύρεση θησαυρών. Ευτυχώς την εντόπισα χθες το απόγευμα και την μετέγραψα το πρωί, όταν είχε αρκετό φως, λίγο πριν οι Μυρμιδόνες του Αγά, οι οποίοι είχαν πιθανότατα υποπτευθεί τις προθέσεις μου, κατέφθασαν με την πρόθεση να με εμποδίσουν. Πρόκειται για μια μαρτυρία μεγάλου ενδιαφέροντος, καθώς είναι γραμμένη στην Ιωνική διάλεκτο, και περιέχει τις ακριβείς λέξεις ορισμένων από τους νόμους της Αθήνας όπως παρατέθηκαν από τους Αθηναίους νομοθέτες. Και οι δύο ιδιομορφίες έγκεινται στο γεγονός ότι η Αμφίπολη υπήρξε μια Αθηναϊκή αποικία [ ο κ.Boeckh( Inscr. Gr. No. 2008) είναι της άποψης ότι η διάλεκτος της επιγραφής δεν είναι αυτή της παλαιάς αττικής άλλα αυτή που χρησιμοποιούνταν στη Θάσο, τα Άβδηρα και τις άλλες Ιωνικές αποικίες της Θράκης. Μολονότι είναι δύσκολο να διαχωριστεί η χρήση ορολογιών της αττικής νομοθεσίας από αυτή της διαλέκτου, ο κ. Boeckh είναι πιθανότατα, ως συνήθως,  σωστός. Οι υποκατηγορίες των διαλέκτων είναι αναρίθμητες. Η Ιωνική της Θράκης, της Αττικής, των νησιών του Αιγαίου και της Ασίας πιθανόν διαφέρουν η μία από την άλλη, όπως αποδεικνύουν οι σωζόμενες επιγραφές, σε σχέση με την Αιολική της Θεσσαλίας, της Βοιωτίας και της Μυτιλήνης και τη Δωρική της Κορίνθου, των Συρακουσών και της Κυρήνης)]. ( Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 186 )