Μονή Ιβήρων

Παλαιό Όνομα :Μονή Ιβήρων

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Οι Μονές της Μεγίστης Λαύρας, των Ιβήρων, και του Φιλοθέου εξάγουν 500.000 γρόσια ξύλα. Τέλος, οι καλόγεροι εισπράττουν πολλά χρήματα και από την πώληση διαφόρων γλυπτών και άλλων αγιογραφικών εργόχειρων.(Isambert,τόμ.Ι,σ. 55)
Δύο ώρες μετά τη Μονή των Καρυών συναντούμε την Ιερά Μονή των Ιβήρων [Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου]. Σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε περί την 10η εκατονταετηρίδα. Στα τείχη αυτής της Μονής βρίσκονται εντοιχεισμένες γλυφές από τα λείψανα της αρχαίας Ολοφύξου. Νοτιοανατολικά της Μονής Ιβήρων βρίσκεται η Μονή Κουτλουμουσίου. (Isambert,σ.58)

Οι Επιστάτες ή Άρχοντες κατοικούν στις Καρυές. Αυτοί είναι καλόγεροι εξουσιοδοτημένοι από τα είκοσι μοναστήρια να διευθετούν τις αστικές υποθέσεις του Όρους. Οι Επιστάτες είναι τέσσερις τον αριθμό και αλλάζουν κάθε χρόνο. Κάθε μοναστήρι στέλνει τον δικό του εκπρόσωπο όταν είναι η σειρά του,αλλά με τέτοιο τρόπο, ώστε ένας από τους τέσσερις να προέρχεται πάντα από ένα από τα πέντε μεγαλύτερα μοναστήρια που είναι της Λαύρας, του Βατοπεδίου, των Ιβήρων, της μονής Χιλανδαρίου και της μονής Διονυσίου. (Leake,τομ.ΙΙΙ,σ.122-123)
Από τις Καρυές σε δυο ώρες φτάνουμε στη μονή Ιβήρων Βρίσκεται κοντά στη βόρεια ακτή της χερσονήσου, σε μια καμπή της ακτής, στη μέση της διαδρομής μεταξύ των δύο άλλων σημαντικών μοναστηριών αυτής της πλευράς, Λαύρας και Βατοπεδίου. Μονή Ιβήρων ή μοναστήρι των Γεωργιανών(των Ιβήρων), ονομάστηκε καθώς ιδρύθηκε από τέσσερις ευλαβείς και πλούσιους άνδρες αυτής της εθνικότητας , από τους οποίους οι τρεις ήταν αδέρφια και ο τέταρτος ήταν ο Τορνίκιος, στρατηγός του αυτοκράτορα Ρωμανού, ο οποίος έχοντας ανακληθεί από τη χήρα του Ρωμανού, αφού προηγουμένως είχε υπερασπιστεί τα σύνορα της αυτοκρατορίας ενάντια στους Πέρσες, δέχτηκε από την αυτοκράτειρα,χάριν της επιστροφής του στην Κωνσταντινούπολη ως νικητής, τα μέσα για να χτιστεί η παρούσα εκκλησία, η οποία είναι η μεγαλύτερη στην χερσόνησο μετά από αυτή της Λαύρας. Κανένα άλλο μοναστήρι στο Όρος δεν είναι τόσο πλούσιο σε κειμήλια. Υπάρχουν τριακόσιοι μοναχοί που ανήκουν στη μονή, αλλά το ένα τρίτο από αυτούς λείπει είτε σε φιλανθρωπικές αποστολές ή κατοικεί στα μετόχια ή στα κελιά του μοναστηριού. Η βιβλιοθήκη, η οποία διατηρείται σε καλή κατάσταση από έναν παλιό Διδάσκαλο, αποτελείται κυρίως, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει, από πατερικά και εκκλησιαστικά βιβλία, αλλά περιέχει ακόμα και μερικούς Έλληνες και Λατίνους κλασικούς,δωρεά κάποιου ονόματι Μαυρομάτη από την Άρτα,ο οποίος κατείχε την επισκοπική έδρα στην περιοχή. Κανένας δεν έχει αγγίξει τα βιβλία των Λατίνων, καθώς κανείς δεν μπορεί να τα διαβάσει. Πράγματι, ολόκληρη η βιβλιοθήκη είναι σχεδόν ανώφελη, όσο μεγάλη είναι και η άγνοια των μοναχών.Η μονή έχει τη φήμη πως είναι η πιο οργανωμένη του Όρους. Όπως όλα τα μοναστήρια , ή τουλάχιστον τα μεγαλύτερα, η μονή Ιβήρων έχει νοσοκομείο για τους αρρώστους, πατητήρια για κρασί και λάδι ενώ μεταξύ των καλογέρων υπάρχουν μερικοί ράφτες και υποδηματοποιοί, που φτιάχνουν όλα τα ρούχα των τροφίμων. Αποτελεί δε συχνά τον τόπο που επιλέγουν να αποσυρθούν πολλοί Έλληνες. Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος είχε καθαιρεθεί οκτώ χρόνια πριν και ο οποίος ζούσε έκτοτε εδώ, έχει ανακληθεί στην πρωτεύουσα, με την αλλαγή του Τουρκικού υπουργικού συμβουλίου για να ανακτήσει τον πατριαρχικό θρόνο.(Leake,τομ.ΙΙΙ,σ.124-126)
Σε ένα πράσινο λιβάδι κοντά στη θάλασσα, μεταξύ Ιβήρων και Φιλοθέου, βρίσκεται το ερειπωμένο μονίδιο ή υποδεέστερο μοναστήρι του Μυλοποτάμου και ένας πύργος που ανήκει στη Λαύρα. (Leake, τομ.ΙΙΙ,σ.126)
Από τη μονή των Ιβήρων ως το Βατοπέδι είναι τρεις ώρες δρόμος: αρχικά συναντάς μια προεξοχή του όρους, πάνω στην οποία στα δεξιά βρίσκεται η μονή Σταυρονικήτα και στο κατέβασμα η Μονή Παντοκράτορα, η οποία βρίσκεται στη μέση της διαδρομής για το Βατοπέδι. (Leake,τομ.ΙΙΙ,σ.130)
Το πρώτο μετόχι στον ισθμό είναι αυτό της μονής Ιβήρων, ένα τέταρτο της ώρας πριν από αυτό του Βατοπεδίου. Αυτά τα αγροκτήματα και τα μονίδια βρίσκονται στην ακτή του όρμου της Ιερισσού, τα πρώτα στα ανατολικά στη στενή πλευρά του ισθμού, τα δεύτερα μερικές εκατοντάδες γυάρδες από εκεί προς τα δυτικά. Το νεότερο όνομα αυτής της περιοχής είναι Πρόβλακα.Προφανώς πρόκειται για το ρωμαϊκό τύπο της λέξης “προαύλαξ”,που έχει σχέση με το κανάλι μπροστά από την χερσόνησο του Άθω, το οποίο διέσχιζε τον ισθμό και είχε δημιουργηθεί από τον Ξέρξη. (Leake,τομ.ΙΙΙ,σ.143)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Από τη μονή Ιβήρων ομαλή οδός μέσω τρίτοξης λίθινης γέφυρας και μέσα από δάσος οδηγεί στη θέση Μυλοπόταμο –ιδιοκτησία της μονής Λαύρας- όπου υπάρχει οίκημα μέσα σε οχυρό περίβολο με ελιές και αμπέλια Από εκεί ο δρόμος συνεχίζει παραλιακά και μέσα από καστανιές, έλατα, λεπτοκαρυές και αμπέλια οδηγεί στη σκάλα της μονής Φιλοθέου όπου υπάρχει πύργος και νεώλκειο(αρσανάς).Από εδώ ανηφορικός δρόμος μέσα από κοντόκλαδα οδηγεί σε τρία τέταρτα στη μονή Φιλοθέου. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 646)
Από τη μονή Εσφιγμένου ανηφορικός και καλός δρόμος βαίνει μετά από μια ώρα σε ένα ύψωμα από όπου γίνεται ορατή η μονή Βατοπεδίου. Κατερχόμενος από εκεί ο δρόμος και μέσα από κοντόκλαδα φέρει σε μισή ώρα σε μεγάλο ρέμα όπου υπάρχουν πλάτανοι. Από εδώ η οδός ακολουθεί την παραλία και μέσα από δάσος και αγρούς βαίνει σε ρέμα στη μονή Βατοπεδίου.Από εδώ οδός δύσβατη για φορτηγά κατευθύνεται στις Καρυές όπου φτάνει σε δυο ώρες.Από τις Καρυές μέσα από καστανιές και δρύες με ανηφόρες και κατηφόρες φέρει στη μονή Παντοκράτορος. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 686-689)
Μονή Ιβήρων: Ιδιόρρυθμος και παράλιος με 180 μοναχούς από την ελεύθερη και δούλη Ελλάδα-κυρίως από την Κεφαλλονιά.Υπάρχουν και μερικοί Σλάβοι. Σκήτη Τιμ.Προδρόμου: Ιδιόρρυθμος.Βρίσκεται μέσα σε δάσος και αποτελείται από 30 κελιά όπου διαμένουν Έλληνες μοναχοί, απέχει ένα τέταρτο από τη μονή από την οποία χωρίζεται από ρεματιά που έρχεται από τις Καρεές και χύνεται δυτικά της μονής Ιβήρων όπου υπάρχει τρίτοξη λίθινη γέφυρα και άλλη μία όμοια που βοηθά τη συγκοινωνία της μονής Ιβήρων με τη Φιλοθέου, Καρακάλου, Λαύρας και το Μυλοπόταμο. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 586-587)
Η μονή Ιβήρων πλαισιώνεται από άφθονα νερά και βρίσκεται μέσα σε κήπους .Ιδρύθηκε μετά τη μονή Λαύρας από τον Ιωάννη Τορνίκιο που υπήρξε επιφανής Ίβηρ, τον υιό του Ευθύμιο και τον ανιψιό του Γεώργιο.Το καθολικό της μονής όπου υπάρχουν 12 παρεκκλήσια -και ισάριθμα εκτός της μονής- εορτάζει την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και οικοδομήθηκε το 1030 από τον Βαρασβατζέ.Στη μονή αυτή γύρω στο 900 ο Βασίλειος Β ’ο Βουλγαροκτόνος δώρησε κάποιες μονές και το 1669 ο τσάρος μετόχι στη Μόσχα.Καταστράφηκε από πυρκαγιά και το 1865 ξανακτίστηκε με ίδια οικονομικά μέσα και με τη συνδρομή δυο από τους μοναχούς της.Η βιβλιοθήκη της μονής που κείται στον πρώτο και δεύτερο όροφο του πύργου του εστιατορίου απέναντι από το καθολικό περιλαμβάνει 1386 χειρόγραφα και μεγάλο αριθμό χρυσόβουλων σε περγαμηνές κυλινδρικά τυλιγμένες.Το βλέμμα του επισκέπτη το ελκύει Ευαγγέλιο γραμμένο στα σλαβικά που ανήκει στον Πέτρο Α’.Είναι δεμένο και καλύπτεται με χρυσές διακοσμήσεις και πολύτιμους λίθους με ύψος 0,70μ, πλάτος 0,50μ και πάχος 0,15μ.’Εξω από τον περίβολο της μονής υπάρχει νοσοκομείο και μικρό οίκημα για λεπρούς και φρενοβλαβείς. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 642-645)
Από τη μονή Ιβήρων εξαρτάται η ιδρυθείσα το 1779 σκήτη Τιμ.Προδρόμου που απέχει από τη μονή ένα τέταρτο και αποτελείται από 30 κελιά μέσα σε δάσος. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 646)