Ιερά Μονή Αγ.Παύλου

Παλαιό Όνομα :Ιερά Μονή Αγ.Παύλου

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Πρώτη από όλες είναι η Μονή του Παύλου [Ναός Αγίου Γεωργίου]. Απέχει δέκα ώρες από το Μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας. Χτίστηκε από Βουλγάρους και Σέρβους και έχει 120 μοναχούς, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι γλύπτες, ζωγράφοι και καλλιγράφοι του Όρους. Από εκεί ένα απόκρημνο και δύσβατο μονοπάτι μας φέρνει στη Μονή του Αγίου Διονυσίου [Ιερός Ναός Αγίου Βαπτιστού Ιωάννου]. (Isambert,σ. 60)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Μονή Αγ.Παύλου: Κοινοβιακή και παράλιος με 70 Επτανήσιους μοναχούς από τους οποίους οι περισσότεροι είναι από την Κεφαλλονιά.Σκήτη νέα: Ιδιόρρυθμος και παράλιος που αποτελείται από 55 κελιά και απέχει μισή ώρα από τη σκήτη της Αγ.Άννας που ανήκει στη μονή Λαύρας και απέχει πέντε λεπτά από την ακτή.Σκήτη Αγ.Δημητρίου ή βλάχικη: Ιδιόρρυθμος και μεσόγειος.Απαρτίζεται από 20 κελιά όπου διαμένουν βλάχοι μοναχοί και κείται επί της βόρειας πλευράς του όρους μέσα σε ρεματιά και κυκλώνεται από μεγάλο δάσος καστανιάς ενώ από καμιά πλευρά δεν μπορεί να τη δει κανείς, καθώς είναι ορατή μόνο από όποιον θα πλησιάσει πολύ κοντά. Απέχει από τη μονή Αγ.Παύλου τρεις ώρες και από τη σκάλα Μορφονούς όπου γίνεται εμπόριο ξυλείας μια ώρα. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 589-590)
Η μονή Αγ.Παύλου κείται στο ΝΔ άκρο της χερσονήσου σε πολύ στενό χώρο λόγω του ότι ανατολικά υψώνεται η κορυφή του Άθω, αναπτύσεται καθ’ύψος και ως εκ τούτου διαφέρει από τις άλλες μονές.Απέχει από την ακτή ένα τέταρτο και οι μοναχοί ασχολούνται με την υλοτομία της καστανιάς και υπάρχει νεώλκειο και αποβάθρα.Από τους ξύλινους εξώστες της μονής οι οποίοι είναι χρωματισμένοι κόκκινοι ή μαύροι προσφέρεται ωραία θέα.Η μονή τιμά τον Αγ. Γεώργιο(23 Απριλίου), χτίστηκε τον 11ο αι. ενώ κατά τα πρώτα χρόνια του 15ου αι. ο Γεράσιμος ο δεσπότης Συμένδρου της Βλαχίας και το 1700 ο ηγεμών της Βλαχίας Κωνσταντίνος Βασσαράβας ανήγειρε ψηλό πύργο με κελιά και ναό που παρείχε ευρυχωρία στους μοναχούς.Το 1845 χτίστηκε το νέο καθολικό το οποίο σε αντίθεση με άλλα του Όρους στερείται τοιχογραφιών ενώ είναι πλούσιο σε μαρμάρινη διακόσμηση.Στη μονή διατηρούνται λείψανα αγίων και σε συρματόπλεκτη πολυτελέστατη θήκη –έργο του 13ου αι.-μεγάλο τμήμα του Τιμίου Ξύλου.Τα κελιά της μονής κείνται σε πολλούς ορόφους, υπάρχει μικρό νοσοκομείο με φαρμακείο, ευρύχωρο μαγειρείο και αποθήκες τροφίμων, εστιατόριο με τοιχογραφίες ενώ εντός ψηλού και ισχυρού περιβόλου που κλείνει με σιδηρές θύρες υπάρχουν τέσσερις εκκλησίες και εκτός του περιβόλου δέκα.Η βιβλιοθήκη της αριθμεί μόνο 24 χειρόγραφα.Στη μονή ανήκουν οι σκήτες Αγ.Δημητρίου που απέχει τρία τέταρτα από τη μονή και η Νέα Σκήτη.(Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 674-677)
Από τα κελιά Κερασιάς οδός που βαίνει ομαλά και έπειτα ανηφορικά, προσπερνά μετά από μισή ώρα έναν μικρό σταυρό σε βραχώδες έδαφος και μέσα από δάσος δρυών φέρει στη θέση Αλωνάκι που κείται σε βραχώδη έκταση από όπου κανείς με δέος βλέπει να κρέμονται τα κελιά της σκήτης Αγ.Άννας που μοιάζουν να αιωρούνται στο κενό.Από τη θέση Αλωνάκι απότομος κατηφορικός δρόμος που δεν επιτρέπει τη χρήση αλόγου στις απότομες πλαγιές του Άθω διέρχεται από δάσος και μετά από άδενδρα και άγρια βράχια.Μετά από μια ώρα προσπερνά τρεις μεγάλες δρύες όπου υπάρχει πηγή ύδατος με υδρόμυλους και μαντάνια και εισέρχεται στα κελιά. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 671-672)
Από τη σκήτη αυτή οδός απότομη και κατηφορική βαίνει σε βραχώδεις και άδενδρες πλαγιές, οδηγεί μετά από μισή ώρα στην παραλία στη θέση που καλείται Βουλευτηρίων.Εκεί υπάρχει μικρός όρμος και περίβολος που ανήκει στη μονή Λαύρας.Στον περίβολο υπάρχουν 300 ελαιόδενδρα, λεμονιές, πορτοκαλιές, οίκημα και εκκλησία στο όνομα του Αγ.Ελευθερίου.Οδός που εξέρχεται των κελιών της Αγ.Άννης, κατηφορική και σε βραχώδες έδαφος με κοντοπρίνους, διαβαίνει μικρή σήραγγα και φέρει στη Νέα Σκήτη που βρίσκεται στην περιοχή, απέχει πέντε λεπτά από την παραλία και ανήκει στη μονή Αγ.Παύλου.Ιδρύθηκε το 1760 από τον Μολδαβό Δανιήλ.Απαρτίζεται από 55 κελιά, έχει νερά που κινούν υδρόμυλους και αρδεύουν κήπους με πορτοκαλιές και λεμονιές.Από εδώ ομαλός αλλά πετρώδηςς δρόμος με κοντοπρίνους και κουμαριές οδηγεί στη διάβαση του μεγάλου ρυακιού- που κατεβαίνει από τον Άθω και γίνεται ορμητικό το χειμώνα- προς τη μονή Αγ.Παύλου.(Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 673-674)
Από τη μονή Αγ.Παύλου ανηφορική λιθόστρωτη οδός με στροφές που διέρχεται από δάσος με έλατα, καστανιές και κούμαρα οδηγεί σε δυο ώρες σε ένα ύψωμα.Από την οδό αυτή διαδοχικά διακλαδώνονται οδοί που φέρουν κατά σειρά προς την αριστερη πλευρά στις μονές Διονυσίου, Γρηγορίου, Σίμωνος πέτρα ενώ προς τη δεξιά στη Μορφονού και προς τις μονές Καρακάλλου και τη σκάλα Φιλοθέου όπου υπάρχει και οχυρός πύργος και που απέχει μια ώρα και ένα τέταρτο από τη μονή Καρακάλλου.Η οδός φτάνει σε ύψωμα μετά από 3,5 ώρες, διέρχεται από δάσος και φτάνει σε μέγαλο ξύλινο σταύρο που καλείται Ξηροποταμινός όπου υπάρχουν και καστανιές και έλατα και από όπου φαίνονται και οι δυο κόλποι που αγκαλιάζουν τη χερσόνησο.Από εδώ η μεν αριστερή άγουσα κατέρχεται στο λιμάνι της Δάφνης, η δε άλλη γίνεται κατηφορική και μετά από ένα τέταρτο μέσα από λεπτοκαρυές και αμπέλια φτάνει στις Καρυές. (Σχινάς, τ. ΙΙ, σ. 677-678)