• Ο Χαντζής μας λέει “Εμείς οι άλλοι δεν σκοτιζόμαστε και πολύ για Σερβία ή Βουλγαρία, αρκεί να μην είμαστε κάτω απ’ τον Τούρκο! Οι πατεράδες μας ήσαν Έλληνες και κανείς δεν έλεγε τότε τα περί Βουλγάρων. Γινάμενοι Βούλγαροι κερδίσαμε, ο Τούρκος μας σέβεται και η Ευρώπη μας υποστηρίζει. Αν πρέπει να είμαστε Σέρβοι, καμιά αντίρρηση. Για τώρα όμως είναι καλύτερα Βούλγαροι”. Στο σώφρονα τούτο σκεπτικισμό, στην άνετη αυτή αναφορά στην Ευρώπη και στα καθαρότατα ελληνικά του ανθρώπου μας, εύκολα αναγνωρίζουμε έναν πολιτισμένο, ο Ευστάθιος Γκοτόκι έχει ζήσει δέκα χρόνια στη Θεσσαλονίκη.
    (Berard, σ. 169)