• Tο μοναστήρι της Λαύρας, αρχικά το ησυχαστήριο του Αθανασίου, ενός ερημίτη από το Άθως, ονομαζόταν “η μονή των μελανών” ίσως επειδή οι μοναχοί ήταν ντυμένοι στα μαύρα, μέχρι που επεκτάθηκε από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά και τον Ιωάννη Τσιμισκή, και εμπλουτίστηκε από τη γενναιοδωρία πολλών μεταγενέστερων ευεργετών που προέρχονταν από χαμηλότερες τάξεις. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.128)