• Ο Άγιος Δημήτριος είναι μια μεγάλη εκκλησία με τριπλό κλίτος που στηρίζεται σε διπλή σειρά κιόνων διαφορετικών ειδών ποικιλόχρωμων μαρμάρων που μοιάζει πολύ με παλιό καθολικό ναό όπως αυτούς στην Ιταλία, στη Σικελία και στoυς Αγίους Τόπους.Πιθανότατα έχει κατασκευαστεί από τους Λατίνους μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης τον 13ο αιώνα.Στο εσωτερικό του ναού ένα νεκρικό μάρμαρο παρεμβάλλεται στον τοίχο, το οποίο προσομοιάζει με πολλά παρόμοια μνημεία της Χριστιανοσύνης, σε συνήθη μορφή και αντιπροσωπεύει την κατάληξη μιας σωρού περιβεβλημένης με αέτωμα.Είναι στολισμένος με λουλούδια και μέσα στον ναό υπάρχει επιγραφή με εικοσιδύο ελληνικούς ιαμβικούς στίχους προς τιμή ενός Λουκά Σπανδωνή, ο οποίος περιγράφεται ως απόγονος του Βυζαντίου και των Ελλήνων και ο οποίος απεβίωσε το έτος 6989 ή 1481, όπου θα έμοιαζε ότι οι Τούρκοι δεν στέρησαν από τους Έλληνες την εκκλησία του Αγ.Δημητρίου αμέσως μετά την κατάκτηση.Καθώς οι στίχοι στο μνημείο αυτό είναι περισσότερο αξιόπιστοι για ενημέρωση σχετικά με την εποχή και δημοσιεύτηκαν μόνο από τον Παύλο Λουκά, ο οποίος, μαζί με άλλες ανακρίβειες, παρέλειψε δυο σειρές.Ο σύγχρονος ποιητής, για να κάνει την ελληνική του προσπάθεια πιο ολοκληρωμένη, μιμήθηκε το αρχαίο χαρακτηριστικό και απέφυγε τη διαίρεση των λέξεων. Η λέξη οία δείχνει ότι είναι μια γυναίκα που πενθεί για το χαμό του Σπανδωνή.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 242-243)