Κορυτσά

Παλαιό Όνομα : Gorise

Δήμος :

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Εάν η τοποθεσία του Πηλίου όπως συμπεραίνεται από τα συνδυασμένα στοιχεία του Αρριάνου και του Λιβίου είναι σωστή συνάγεται το συμπέρασμα ότι η Δασσαρέτιδα καταλάμβανε όχι μόνο την μεγάλη κοιλάδα που εμπεριέχει την λίμνη της Λύχνιδου αλλά και την πεδιάδα της Κορυτσάς. Και αυτή η πεδιάδα ήταν μια εκτεταμένη έκταση από σιτηρά και το συμπέρασμα οδηγεί στο ότι η αφθονία των δημητριακών στην Δασσαρέτιδα βοήθησε τον Σουλπίκιο να διασώσει το δικό του απόθεμα ενώ περνούσε από την περιοχή, και το οποίο τον παρακίνησε μετέπειτα να στείλει πίσω τους στρατιώτες προς τα εκεί, παρόλο που είχε στρατοπεδεύσει σε ένα εξίσου γόνιμο έδαφος, αλλά όπου δεν είχε όμως την ίδια στρατιωτική τοποθεσία. Εάν το Μπεράτι είναι η τοποθεσία Αντιπάτρια, όπως έχω δείξει λόγους να το πιστεύω, συνεπάγεται ότι οι Δασσαρέτες κατείχαν όλη την ορεινή περιοχή μεταξύ Κορυτσάς και Μπερατίου, πέρα από το οποίο τα σύνορα των Δασσαρετών συναντούσαν εκείνα των Ταυλάντιων, των Μπιλλιώνων και των Χαόνων της Ηπείρου. (Leake,τόμ.ΙΙΙ, σελ.325).
Οι Πιρουστές μοιάζει να βρίσκονταν στο βόρειο σύνορο της Δασσαρέτιδας, και εκεί συναντούσαν τους Ταυλαντίους και κάποιους ακόμη πιο βόρειους Ιλλυριούς, για να συντρέξουν τους Ρωμαίους στην καθυπόταξη του Γέντιου. Προφανώς κατείχαν μια περιορισμένη έκταση γης μεταξύ των Πισσαντίνων, στο κατώτερο τμήμα του Ντεβόλ, και το νότιο άκρο της Λυχνίτιδος λίμνης. Έτσι φαίνεται να παραμένει μόνο η κοιλάδα της Κορυτσάς στα αριστερά του Εορδαϊκού για να τοποθετηθούν οι Καλίκαινοι. Πιθανώς η Κορυτσά είναι η τοποθεσία Μπαντία. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σελ.329).
Εάν το Μπεράτι είναι η τοποθεσία Αντιπάτρια, όπως έχω πει τους λόγους που το πιστεύω, συνεπάγεται ότι οι Δασσαρέτες κατείχαν όλη την ορεινή περιοχή μεταξύ Κορυτσάς και Μπερατίου, πέρα από το οποίο τα σύνορα των Δασσαρετών συναντούσαν εκείνα των Τυλαντίων, των Μπιλλιώνων και των Χαόνων της Ηπείρου. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σελ.325).
Το Γερρούνιο (ή Γερτούνιο) και το Κόδριο φαίνεται να είναι τα ίδια μέρη, τα οποία στο κείμενο του Πολύβιου εμφανίζονται ως Γέρτος και Χρυσόνδιο, και τα χαρακτηρίζει μαζί με την Αντιπάτρια ως παραμεθόρια μέρη, τα οποία ο Σκερδιλαΐδας πήρε από τον Φίλιππο και τα οποία ανακατέλαβε ο Φίλιππος το δεύτερο έτος του Συμμαχικού πολέμου (221π.Χ.). Καθώς το Γερρούνιο και η Αντιπάτρια βρίσκονταν στη Φοιβατίδα, και η Οργεσσός ήταν πόλη των Πισσαντίνων μοιάζει πιθανό, να θεωρηθεί ότι η Αντιπάτρια βρισκόταν στο Μπεράτι, οι Φιβάτες να κατοικούσαν στην κοιλάδα του Ουζουμίου, και οι Πισσαντίνοι στην κοιλάδα του Ντεβόλ. Επίσης, επειδή το Γερτούνιο δέχθηκε επίθεση από τον Απούστιο πριν την Αντιπάτρια, βρισκόταν χαμηλότερα στο Ουζούμι από ότι το Μπεράτι πιθανώς στη συμβολή των δύο ποταμών.Στα ανατολικά του, στο Ντεβόλ, ίσως να βρίσκεται η Οργεσσός και κάπου κοντά στο στρατόπεδο του Σουλπικίου, το Κορράγιο. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σελ.327).
Το Κόδριο και το Ίλιο φαίνεται να ήταν στην κοιλάδα του Ουζουμίου πάνω από το Μπεράτι στις πλαγιές του Τομόρ. Αυτό το μεγάλο βουνό ακόμη πιθανόν διατηρεί την αρχαία του ονομασία, από όπου και η ελληνική ονομασία Τόμαρος. Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, γενικά από τα ονόματα των βουνών και των ποταμιών, ότι το Τομόρ ήταν μια χαρακτηριστική λέξη που ανήκε στην αρχέγονη γλώσσα της Ηπείρου και από εκεί συνδέθηκε στενά με το πιο δοξασμένο βουνό κοντά στη Δωδώνη. Το αρχαίο φρούριο κοντά στο σύγχρονο χωριό του Τομόρ ίσως, όπως το ίδιο το χωριό, είχε την ίδια ονομασία με το βουνό, σύμφωνα με ένα έθιμο που επικρατούσε στην Ελλάδα σε κάθε εποχή.(Leake, τόμ.ΙΙΙ, σελ.328).
Στην τέταρτη περιφέρεια παρέμενε καθετί πάνω από την περιφέρεια των Στοβίων στα δυτικά και νότια, καθώς και όλη η χώρα πέρα από την κορυφή της οροσειράς του Ολύμπου μέχρι την Ιλλυρία και την Ήπειρο. Ο ιστορικός απαριθμεί τις παρακάτω περιφέρειες καθώς τις ανασυνθέτει: δηλαδή, την Πελαγονία, τη Λυγκιστίδα, την Εορδαία, την Ελιμειότιδα και την Αντιτάνια, όπου εμφανώς παρέλειψε την Ορέστιδα, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στην Αντιτάνια και στο υπόλοιπο της Άνω Μακεδονίας. Έτσι εμφανίζεται η Τέταρτη Μακεδονία να εκτείνεται μέχρι το Μπεράτι και το Τεπελένι και περιλαμβάνει την Κόνιτσα. Στα νότια, τα όριά της ήταν σχεδόν εκείνα των σύγχρονων ορίων των Γρεβενών και Τρικάλων, όπου η Άνω Μακεδονία περιορίζεται από την Άνω Θεσσαλία. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σελ.485).

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

Αλβανική πόλη κοντά στη λίμνη Μαλίκη. (Walker,σ. 127)
Λίμνη Μαλίκη: Λίμνη γύρω από την οποία και στους πρόποδες των βουνών βρίσκονται πολλά χωριά. Η Κορυτσά ξεχωρίζει στους πρόποδες μίας από τις υψηλότερες κορυφές των βουνών. (Walker,σ. 129)
Λέγεται και Κόρτσια ή Γκεόρτζια. Τα αγροτόσπιτα είναι φτιαγμένα από άψητα τούβλα και έχουν άθλια εμφάνιση ενώ οι δρόμοι είναι βρώμικοι και τα παζάρια ελεεινά. (Walker,σ. 135)
Ο Αλβανικός πληθυσμός του τόπου είναι κατώτερος από κάθε άποψη σε σύγκριση με τους Βουλγάρους της Οχρίδας. Εδώ τα παιδιά ήταν κιτρινιάρικα, με πυρόξανθα μαλλιά και κοινότατη εμφάνιση, γενικά χωρίς τίποτε ιδιαίτερο. Εκεί απεναντίας ήταν αξιοπρόσεχτα για την υγεία, τη δροσιά και την καλή εμφάνισή τους. (Walker,σ. 137-138)

Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.