Παλαιό Όνομα :
Δήμος :Θεσσαλονίκης

















Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

  • Τα μοναδικά μνημεία άξια λόγου, που παρατήρησα στην πόλη, εκτός των όσων έχουν περιγράφει, είναι τα δύο θριαμβικά τόξα του Αυγούστου και του Κωνσταντίνου. Το πρώτο ονομαζόταν και Πύλη του Βαρδάρη και παρόλο που ήταν ένα έργο ανώτερο από εκείνο του Κωνσταντίνου, είχε παρατηρηθεί λιγότερο. Ανεγέρθηκε προς τιμήν του Αυγούστου και του Αντωνίου αμέσως μετά την μάχη των Φιλίππων. Το ύψος του φτάνει τα 18 γαλλικά πόδια και η βάση του είναι θαμμένη σε βάθος 27 ποδιών. Η έκταση των δύο άκρων του τόξου φτάνει τα 12 πόδια. Ο θόλος και ο θρίγκος του τόξου είναι στολισμένα με γιρλάντες. Εξωτερικά υπάρχουν δυο πρότυπα ανάγλυφα σε κάθε πλευρά, στα οποία αναπαρίστανται οι δύο κατακτητές να στέκονται μπροστά από ένα άλογο οδηγούμενο από ένα αγόρι. Η τοιχοποιία του τόξου αποτελείται από τετράγωνα κομμάτια λευκού μαρμάρου πάχους 6 ποδιών. Στη μια πλευρά, υπάρχει μια επιγραφή, στην οποία αναγράφονται τα ονόματα όλων των δικαστών που ήταν εν ενεργεία κατά την εποχή εκείνη. Αυτό το θριαμβικό τόξο βρίσκεται στην δυτική πλευρά της πόλης, εκεί όπου απολήγει μια οδός που διατρέχει όλη την αρχαία πόλη από τα ανατολικά προς τα δυτικά. (Clarke, σ.359)
  • Στη δυτική απόληξη του δρόμου βρίσκεται το τόξο του Κωνσταντίνου, το οποίο παλαιότερα λεγόταν και Πύλη του Κασσάνδρου, έτσι αυτός ο μεγαλοπρεπής δρόμος είχε σε κάθε απόληξη του ένα θριαμβικό τόξο. Το τόξο του Κωνσταντίνου παραμένει αυτούσιο εκτός από το μάρμαρο, με το οποίο καλυπτόταν, καθώς μεγάλο μέρος του έχει αφαιρεθεί. Το αρχικό του ύψος ήταν 60 πόδια, αλλά τώρα λόγω των επιχωματώσεων, δεν ξεπερνά τα 40. Η έκταση μεταξύ των δύο άκρων του κυρίως τόξου φτάνει περίπου τα 30 πόδια. Πάνω στην νότια πλευρά υπάρχει ένα πρότυπο ανάγλυφο, στο οποίο αναπαρίσταται ο θρίαμβος του Κωνσταντίνου, που εμφανίζεται να καθοδηγεί τα στρατεύματα του. Ο Pococke πίστευε πως αυτό το τόξο χρονολογείται από την εποχή του Αντωνίνου. Ωστόσο η πλινθοδομή του ίσως αποτελεί απόδειξη για το αντίθετο. Πάντως, όποια από τις δύο απόψεις και να επικρατήσει, το μνημείο αυτό ήταν σίγουρα το πιο επιβλητικό και ακριβό έργο όσον αναφορά την τεχνική δόμησης του. Δεν υπάρχει άλλο δείγμα θριαμβικού τόξου, που να ήταν τόσο στολισμένο με γλυπτά. Θα ήταν άξιο θαυμασμού να υποθέσουμε πως η δημιουργία των γλυπτών έγινε κατευθείαν πάνω στο κτίριο, όπως δείχνει και η σημερινή κατάσταση του μνημείου. Το μνημείο αποτελείται από τρία τόξα, χτισμένα με πλίνθους και καλυμμένα με μάρμαρο. Επίσης υπάρχουν κόγχες ανάμεσα στα τόξα, στις οποίες φυσικά υπάρχουν γλυπτά. Οι τοίχοι που στηρίζουν τα τόξα είναι στολισμένοι σε όλες τις πλευρές τους με τρία διαμερίσματα πρότυπων αναγλύφων που διαδέχονται το ένα το άλλο. Το πάχος τους είναι 4 πόδια και 2 ίντσες, και χωρίζονται από άλλα 12 ιντσών, που είναι στολισμένα με φυλλώματα και λουλούδια. Το μνημείο βρισκόταν σε πολυσύχναστο σημείο της πόλης. Τα γλυπτά καταδεικνύουν την παρακμή των τεχνών και κάποια τμήματα τους είναι κατώτερα από αυτά που συχνά βλέπουμε στις εκκλησίες της πατρίδας μας.
    (Clarke, σσ. 359 – 361 )


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.

  • Η οδός διέρχεται τον Γαλλικό ποταμό, τον Εχέδωρο των αρχαίων χρόνων κοντά στο ομώνυμο χάνι και εγκαταλείπει και στις δύο μεριές πολλές πόλεις, κωμοπόλεις, επαύλεις, μέχρι την πόλη Χαρμάν Κιοϊ που έχει χάνια, εργαστήρια, κήπους, επαύλεις και θεωρείται ως προάστιο της Θεσσαλονίκης, γιατί απέχει από αυτήν μόλις μισή ώρα. Από εκεί συναντά την οδό από τη Λάρισα και έπειτα την πύλη του Βαρδαρίου, από όπου μετά από 57 ώρες από τα Σκόπια και 89 από το Νόβι Παζάρ εισέρχεται στη Θεσσαλονίκη, η οποία στα τούρκικα αποκαλείται Σελανίκ και η οποία παλιά αποκαλούνταν Θέρμη, λόγω των θερμών πηγών που υπήρχαν γύρω από αυτήν. (Isambert,σ. 46-47)
  • Η πόλη διατέμνεται από μια πλατιά οδό που κινείται παράλληλα στη θάλασσα και αποκαλείται μεγάλη οδός ενώ η φορά της είναι προς τα δυτικά της πύλης του Βαρδαρίου, που αποτελεί προέκταση της Εγνατίας Οδού. (Isambert,σ. 49)


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.


Δεν υπάρχει περιεχόμενο για τον συγκεκριμένο περιηγητή για να καταχωρηθεί.