• Αυτά τα δάση είναι εκείνα της Καλλιπεύκης τα οποία έχουν μείνει ανεξερεύνητα από τις μέρες εκείνες που οι ελέφαντες του ύπατου Μάρκιου Φιλίππου χάραξαν τον δρόμο τους μέσα από αυτά κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του ενάντια στον Περσέα, το βασιλιά της Μακεδονίας. (Boissonnas, σ. 45)
  • Αν ο Πλαταμώνας ήταν η Ηράκλεια, το κατώτατο σημείο αυτού του φαραγγιού θα αντιστοιχούσε στο δερβένι ή το δάσος της Καλλιπεύκης, διαμέσου του οποίου οι Ρωμαίοι εισέβαλαν στην παραθαλάσσια πεδιάδα στα βόρεια της Ηράκλειας, μετά την επικίνδυνη κατάβασή τους από τον κοντινό Λάπαθο, με αρχηγό τον ύπατο Μάρκιο, ο οποίος ανάμεσα στις άλλες δυσκολίες, έπρεπε να αντιμετωπίσει και την ηλικία του και την παχυσαρκία(Romanus imperator major sexaginta et praegravis corpore.- Liv. l. 44, c.4). Η μεταφορά ελεφάντων από αυτό το σημείο ήταν εξαιρετικά δύσκολο έργο. Ο ιστορικός (Λίβιος) παραθέτει ότι κατασκευάστηκε μια σειρά από γέφυρες ή πλατφόρμες. Μόλις ένας ελέφαντας πατούσε σε μια από αυτές, υποχωρούσαν τα στηρίγματα. (Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ. 405 – 406)
  • Μέσα από αυτή την περιοχή (τα φαράγγια του Ελασσονίτικου και του Ξεριά)ο ύπατος Κόϊντος Μάρκιος Φίλιππος διέσχισε το πέρασμα των Τεμπών και εισέβαλε από την Περραιβία στην μακεδονική ακτή στο τρίτο έτος του τελευταίου μακεδονικού πολέμου. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ.348)
  • Μετά από την ανάπαυση μιας ημέρας, ο ύπατος οδήγησε τις δυνάμεις του ενάντια στον Ιππία, με αποτέλεσμα και οι δύο εκείνη την ημέρα και την ακόλουθη να ξεκινήσουν ένα συνεχή αγώνα, αλλά μόνο μεταξύ των ελαφριών στρατευμάτων. Η φύση του εδάφους δεν επέτρεπε άλλη σοβαρή σύγκρουση. Η φήμη και η δύναμη της Ρώμης ήταν αυτή τη στιγμή σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Αλλά ο ύπατος έχοντας πλήρη συνείδηση της επικίνδυνης κατάστασης, έκρινε ότι θα ήταν περισσότερο επικίνδυνο να υποχωρήσει από το να προχωρήσει, και ο Περσέας ευτυχώς, μην κάνοντας καμία προσπάθεια να υποστηρίξει ή να ανακουφίσει τα κουρασμένα στρατεύματα του Ιππία. Ο ύπατος άφησε τον Ποπύλιο, με μια ικανοποιητική δύναμη, να τους παρατηρήσει, και άρχισε μια κάθοδο στην παραθαλάσσια πεδιάδα. Εκεί μετά από 4 ημέρες εργασιών, έστησε το στρατόπεδό του ανάμεσα στο Λιμπέθριο και την Ηράκλεια. Από τη μία, τα δυσπρόσιτα μονοπάτια που βρίσκονταν στα χέρια των ανώτερων δυνάμεων και από την άλλη η έλλειψη μέσων για να εξασφαλίσει ικανοποιητικές προμήθειες για το στρατό του έκαναν τη θέση του κι εδώ, λίγο καλύτερη από απελπιστική. Μόλις ο αντίπαλος του ενημερώθηκε για την προσέγγιση του υπάτου, αποχώρησε από την θέση του στο Δίον, διέταξε τις φρουρές να αποσυρθούν από τη Φίλα και από τις θέσεις πιο πάνω από τα Τέμπη και οπισθοχώρησε στην Πύδνα.(Leake, τόμ. ΙΙΙ, σ.419)
  • Ο ύπατος έχοντας αποσπάσει τον Σπούριο Λουκρήτιο Τρικιπτίνο από τις θέσεις των εχθρών στο οπίσθιο τμήμα του, και για να ανοίξει επικοινωνία με τη Λάρισα, προχώρησε προσεκτικά προς το Δίον,το οποίο ο Περσέας για ανεξήγητο λόγο είχε εγκαταλείψει, δεδομένου ότι θα ήταν εύκολο γι αυτόν, παρατηρεί ο Λίβιος, να ενισχύσει το χώρο ανάμεσα στην πόλη και το βουνό με ένα προπύργιο και ένα χαντάκι, ή ακόμη και με τείχη και πύργους, για τα οποία το γειτονικό βουνό θα μπορούσε να προμηθεύσει άφθονα υλικά όπως ξύλο και πέτρα.
    Αφού σταμάτησε μία ημέρα στο Δίον, ο ύπατος προχώρησε στο ποτάμι Mitys. Επέστρεψε στο Δίον, όπου έλαβε την πληροφορία ότι ο Λουκρήτιος είχε στη διάθεση του τη Φίλα και τα Τέμπη, και είχε βρει πληθώρα προμηθειών στα μέρη αυτά και στα γειτονικά οχυρά.
    Στη συνέχεια, ο Μάρκιος αποσύρθηκε από το Δίον στη Φίλα, για λόγους ενίσχυσης του εν λόγω τόπου, καθώς και για τον ανεφοδιασμό των στρατιωτών του με καλαμπόκι.(Leake, τομ.ΙΙΙ, σ. 419-420)